A N N E
A N N E Sensizliğin gecelerinde Kanar yaram ta derinde Hüzünlendim bu gün kabrinde Başucundaki taşları
A N N E
Sensizliğin gecelerinde
Kanar yaram ta derinde
Hüzünlendim bu gün kabrinde
Başucundaki taşları kaplamış matem de.
Ellerimi sürdüm mezar taşına
Gözyaşlarımı döktüm kara toprağa
Sesini duydum rüzgarın uğultusunda
Bir garibim anam baş ucunda.
Yetimliğin, öksüzlüğün hüznü çöktü bana
Selam söyle yanındaki babama
Bayramda toplandık bir araya
Babamla sen yoktun ana.
Adımı anmışsın son sözün de
Hayalinle gezinirim evin için de
Matemin kararttığı uzun gece de
Seni düşünüyorum anne.
Sen yoksun her taraf simsiyah anne
Çok mutsuzum bir bilsen anne
Bu sabah yine kabrinin önün de
Seninle dertleşmeye geldim anne…
METİN ALPTEKİN
17-04-2014