HZ MEVLÂNA'DAN İBRETLİ NEFİS MUHASEBELERİ!
'GÜZLE KÖŞKÜNDEN ESİNTİLER
“GÜZLE KÖŞKÜNDEN ESİNTİLER.”
HZ MEVLÂNA’DAN İBRETLİ NEFİS MUHASEBELERİ!
Hz. Mevlana’ gönüller dostu. Yedi yüz yıl önce yazdığı Mesnevisiyle bütün hâlâ dünyaya ün salmış manevi saltanatı ve şöhretiyle gönüllerde yaşayan bir Allah dostu.
Sözleri ve nasihatleriyle hâlâ insanlığa hizmet ve rehberlik etmeye devam ediyor.
İşte kendisini tahlil eden şahane nefis muhasebesi ve oto kontrol prensiplerinden bazı tespit ve örnekler.
"Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum, ağladım... Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.”
“Karanlığı gördüm, korktum. Gün geldi sevdiklerimi sonsuz karanlığa uğurladım, ağladım... Yaşamayı öğrendim.”
“Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu; aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim...”
“Zamanı öğrendim, onunla yarıştım. Onunla yarışılmayacağını, barışılacağını, zamanla öğrendim.”
“İnsanı öğrendim. Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu. Sonra da her insanın içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim..”
“Sevmeyi, sonra güvenmeyi öğrendim. Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu. Sevginin; güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim...”
“İnsan tenini öğrendim. Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu, sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim...”
“Kâinatı öğrendim., “Sonra da kâinatı aydınlatmanın yollarını, sonunda kâinatı aydınlatabilmek için; önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini öğrendim...”
“Ekmeği öğrendim. “Sonra barış için; ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini. Sonra da ekmeği hakça bölüşmenin, bolca üretmek kadar önemli olduğunu öğrendim...”
“Okumayı öğrendim. Sonra kendime yazıyı öğrettim. Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana...” “Gitmeyi öğrendim.” Sonra dayanamayıp dönmeyi. Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi...” “Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yaşta. Sonra; kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım, Sonra da asıl yürüyüşün; kalabalıklara karşı olması gerektiğine vardım...”
“Düşünmeyi, sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim. Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim...”
“Namusun önemini öğrendim evde... Sonra yoksundan namus beklemenin; namussuzluk olduğunu, gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el sürmemek olduğunu öğrendim...”
“Gerçeği öğrendim ve gerçeğin bir gün acı olduğunu. Sonra kararında acının, yemekte olduğu kadar hayata da lezzet kattığını öğrendim..”.
“Her canlının ölümü tadacağını, Ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.”
“Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim. Olur ya; Kalp durur, Akıl unutur. Ben dostlarımı ruhumla severim. O ne durur, ne de unutur..." Mevlâna Celaleddinî Rumî. Ruhu şadolsun. Allah fikirlerinden nasiplenmeyi ve o doğrularla bir hayat sürdürmeyi nasip etsin Amin. 06.12.18 NEJAT EREN ANTALYA