İSLÂMİYET VE AHDE VEFA
'GÜZLE KÖŞKÜNDEN ESİNTİLER
“GÜZLE KÖŞKÜNDEN ESİNTİLER.”
İSLÂMİYET VE AHDE VEFA
Günümüzde hasret kaldığımız birçok değer kayboldu ama. Örneği dâhil olmakla şeref duyduğumuz İslâm dininde saklı. Bir tohum ve maya olarak duruyor. Her an yeniden hayattar olabilir. İşte bir “ahde vefa” örneği ve neticesi.
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet anaında huzura üç genç girerek: “Ey halife, bu size getirdiğimiz arkadaş bizim babamızı öldürdü. Lütfen gereğini yerine getirin!” Bu söz üzerine Hz. Ömer suçlanan gence dönerek: “Söyledikleri doğru mu” dedi.
Suçlanan genç: “Evet” dedi.
Bunun üzerine Hz Ömer gence hadiseyi anlatmasını söyler. Genç te:
“Bulunduğum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım. Ailemle beraber gezmeye çıkmıştık. Yolumuz bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Benim bakmaya kıyamadığım bir atım vardı ki bakan bir defa daha bakardı. Hayvan elimden kaçıp bu arkadaşların bahçesindeki meyvelere zarar verdi. Arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı ve atım da oracıkta öldü. Ben de öfkeme hakim olamayıp bir taş attım, babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni yakaladı, durum bundan ibarettir.” der. Hz Ömer:
“Söyleyecek bir şey yok. Madem suçunu da kabul ettin, bu suçun cezası idam!” Bunun üzerine delikanlı:
“Efendim bir özrüm var. Ben memleketinde zengin bir insanım, babam, rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. Şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiğiniz için Allah (cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum.”der.
Hz. Ömer der ki: “Sen burada yabancı birisin, sana kim güvenecek ve yerine kim kalır ki?”
Genç adam etrafa bir göz atar ve:
“Bu zat benim yerime kalır” diyerek Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaşlarından, daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr İbni As’ı işaret eder. Hz. Ömer Amr’a dönerek:
“Ey Amr, delikanlıyı duydun” der. Cennetlik sahabe: “Evet, ben kefilim.” der. Böylece genç adam serbest kalır. Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medine’nin ileri gelenleri Hz. Ömer’e çıkarak gencin gelmeyeceği, dolayısıyla Amr İbni As’a verilecek idam yerine maktulün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz derler. Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir der ki:
“Bu kefil babam olsa fark etmez cezayı infaz ederim.” Hz Amr İbni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki: “Biz de sözümün arkasındayız!”
Tam bu sırada kalabalıkta bir dalgalanma olur gelen idama mahkum edilen gençtir. Hz. Ömer gence dönerek derki:
“Evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin?”
Genç vakurla başını kaldırır ve günümüz insani için pek ibretli olan şu cümleyi söyler:
‘AHDE VEFASIZLIK ETTİ’ demeyesiniz diye geldim” der. Hz. Ömer başını bu defa çevirir ve Amr İbni As’a der ki:
“Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun, nasıl oldu onun yerine kefil oldun?. Amr İbni As Allah kendisinden ebediyyen razı olsun, vakurla şu anda biz insanların kanımızı donduracak bir cevap verir:
“Bu kadar insanın içerisinden beni seçti. ‘İNSANLIK ÖLDÜ ‘dedirtmemek için kabul ettim,” der. Sıra gençlere gelir, derler ki:
“ Biz bu davadan vazgeçiyoruz.”
Bu sözün üzerine Hz Ömer: “Biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz, der. Gençlerin cevabı da dehşetlidir:
MERHAMETLİ İNSAN KALMADI’ DEMEYESINIZ DİYE! Diyerek son noktayı koyarlar.
“Ahde vefa” başta olmak üzere nice güzel huy ve hasletlerde buluşmak ümit ve temennisiyle. GÜNDOĞMUŞ/ GÜZLE NEJAT EREN
Tavla Nasıl Oynanır